Facebook Pixel
Τοπικα

Ρεπορτάζ: Τι Συμβαίνει Με Τις Εργασίες Δίπλα Στο «Χαλικάκι» Στην Ηλιούπολη – Γιατί Αντιδρούν Οι Περίοικοι

Εξηγούμε με απλά λόγια την υπόθεση που έχει απασχολήσει την τοπική κοινή γνώμη στην περιοχή γύρω από το πάρκο «Χαλικάκι» – Το ιστορικό, τα δεδομένα, οι αντιδράσεις και οι τελευταίες εξελίξεις.

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Συντάκτης ilioupxedt01.bmwp.dev

Ρεπορτάζ: Τι Συμβαίνει Με Τις Εργασίες Δίπλα Στο «Χαλικάκι» Στην Ηλιούπολη – Γιατί Αντιδρούν Οι Περίοικοι

Την αντίδραση των περιοίκων έχουν προκαλέσει οικοδομικές εργασίες που πραγματοποιούνται σε οικόπεδο δίπλα στο αθλητικό κέντρο «Χαλικάκι» στην Ηλιούπολη, με τους κατοίκους της γειτονιάς να προχωρούν σε διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις

Πρόκειται για εργασίες ανέγερσης νέας, 6όροφης, όπως φημολογείται, οικοδομής, επί της οδού Σαρωνικού, στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας, όπου από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2024 πραγματοποιούνται οι πρόδρομες χωματουργικές εργασίες με σκοπό το χτίσιμο πολυκατοικίας.

Οι κάτοικοι, αλλά και μερίδα της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο, θεωρούν πως το συγκεκριμένο οικόπεδο είναι χαρακτηρισμένο ως «αθλητική εγκατάσταση» και διεκδικούν την παύση οποιαδήποτε εργασίας, αμφισβητώντας την ιδιοκτησία του συγκεκριμένου οικοπέδου από ιδιώτη και ζητώντας τη διεκδίκησή του ως οικοπέδου της δημόσιας περιουσίας, με το θέμα να φτάνει έως το δημοτικό συμβούλιο.

Αν και το θέμα έχει προκύψει εδώ και αρκετές εβδομάδες, το ilioupxedt01.bmwp.dev επέλεξε να μην ακολουθήσει το δρόμο της βιασύνης αλλά της έρευνας και της τεκμηρίωσης. Εμπιστευθήκαμε τη γνώμη νομικών και μηχανικών για το συγκεκριμένο θέμα και προέκυψε πως πρόκειται για ένα σύνθετο πολεοδομικό ζήτημα, το οποίο θα επιχειρηθεί να εξηγηθεί με απλό και κατανοητό τρόπο.

Το «επίμαχο» οικόπεδο, στο Google Maps

Η Ιστορία Του Οικοπέδου Και Τα Πολεοδομικά Θέματα

Το μακρινό 1932, ψηφίστηκε το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο της Ηλιούπολης, το οποίο χαρακτήριζε όλη την περιοχή πέριξ του πάρκου Χαλικάκι, όπως το ξέρουμε σήμερα, ως «περιοχή γενικής κατοικίας». Έτσι, ξεκίνησε, σταδιακά η οικοδομική ανάπτυξη και εκμετάλλευσή της γειτονιάς. Τονίζεται πως, τότε, το χαλικάκι δεν είχε τη σημερινή του μορφή, αλλά ήταν λατομείο, το οποίο μπαζώθηκε στα χρόνια της Χούντας.

Η ιστορία του επίμαχου οικοπέδου επί της οδού Σαρωνικού, ξεκινά το 1975, όταν ο κ. Ε.Δ -με απόφαση πρωτοδικείου, αναγνωρίζεται ως ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου ακινήτου επί της οδού Σαρωνικού, μετά από αγωγή κατά του κ. Νάστου, ισχυριζόμενος πως ασκούσε χρησικτησία από το 1939. Το αξιοπρόσεκτο της συγκεκριμένης δίκης, σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, είναι πως οι αντίδικοι δεν ήρθαν σε κόντρα, αλλά συνομολόγησαν για την ιστορική βάση της διεκδίκησης, γεγονός που προκαλεί έντονες ενστάσεις και ερωτηματικά από πολίτες γύρω από την ιδιοκτησία. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως ο κ. Νάστος είχε οικοποιηθεί χιλιάδες στρέμματα γης στην Ηλιούπολη, τα οποία πουλούσε σε ιδιώτες, ενώ ο δικαστικός αγώνας του Ελληνικού Δημοσίου με «μπροστάρη» τον Δήμο κατά του έληξε το 2018, με νικητή το Ελληνικό Δημόσιο.

Το 1977, ο κ. Ε.Δ μεταβίβασε το ακίνητο στον κ. Γ.Κ, με συμβόλαιο αγοραπωλησίας, δηλώνοντας ότι είναι ιδιοκτήτης λόγω «άτυπης αγοράς» από τον κ. Νάστο, ενώ 10 χρόνια αργότερα, ο κ. Γ.Κ μεταβίβασε εκ νέου το ακίνητο στον γιο του, Χ.Κ λόγω γονικής παροχής , με ενυπόγραφη βεβαίωση του τότε Δημάρχου Δημήτρη Κιντή και με εντολή του πως δεν οφείλει τον λεγόμενο «Φόρο Ακαλύπτων Χώρων», αλλά ούτε εισφορά λόγω επεκτάσεως το σχεδίου πόλεως.

Από το 1994, είχε ξεκινήσει και επίσημα η διαδικασία για την αξιοποίηση των εκτάσεων στο «Χαλικάκι», η οποία κυοφορούνταν ήδη από τη Δημαρχεία του αείμνηστου Δ. Κιντή. Ο Δήμος Ηλιούπολης σε συνεργασία με την ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου) πραγματοποίησαν έναν μεγάλο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό που όριζε τον τρόπο μετατροπής της έκτασης σε αθλητικό χώρο και πάρκο αναψυχής. Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός περιελάμβανε τη δημιουργία πλήθους εγκαταστάσεων, μεταξύ των οποίων αποδυτήρια, κυλικεία, γραφεία διοίκησης κλπ.

Με αφορμή τα σχέδια για την μετατροπή του Χαλικάκι στις αθλητικές εγκαταστάσεις που γνωρίζουμε όλοι σήμερα, έπρεπε να υπάρξει αλλαγή στο ρυμοτομικό σχέδιο, το οποίο προβλέπει τις χρήσεις γης. Το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο κατατέθηκε το μακρινό 1932, όπως ειπώθηκε και παραπάνω, χαρακτήριζε όλη την περιοχή ως «περιοχή γενικής κατοικίας». Το 1994, όμως, με απόφαση του τότε Νομάρχη, και προκειμένου να προχωρήσει το μεγάλο έργο, το ρυμοτομικό τροποποιήθηκε και χαρκακτήρισε ως «αθλητική εγκατάσταση» μια σειρά από εκτάσεις της περιοχής και τμήματα οικοδομικών τετραγώνων που προορίζονταν για συνοδευτικές υποδομές.

Η συγκεκριμένη τροποποίηση του ρυμοτομικού φαίνεται πως είναι το βασικό επιχείρημα των πολιτών και των παρατάξεων που αντιδρούν, υπερασπιζόμενοι τον δημόσιο χαρακτήρα του συγκεκριμένου οικοπέδου. Όπως τονίζει ο εκπρόσωπος των κατοίκων και πρώην αντιδήμαρχος του Δήμου κ. Προβιάς «η συγκεκριμένη έκταση» είναι χαρακτηρισμένη ως «Αθλητική εγκατάσταση».

Ωστόσο, όπως φαίνεται στο σχέδιο που συνοδεύει την τροποποίηση του ρυμοτομικού του 1994, το επίμαχο οικόπεδο εξαιρείται και αναγνωρίζεται ως «ξένη ιδιοκτησία» επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά την ιδιοκτησία στον κ. Χ.Κ. Το συγκεκριμένο σχέδιο βρίσκεται στα χέρια της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου και παρουσιάστηκε στο δημοτικό συμβούλιο.

Το 1997, ο Χ.Κ παρουσιάστηκε ως νόμιμος ιδιοκτήτης του οικοπέδου και υπέβαλε αίτηση στον Δήμο δηλώνοντας ότι είναι ιδιοκτήτης και πως συμφωνεί με την πρόταση του Δήμου για ανταλλαγή του οικοπέδου μέσω της ΚΕΔ (Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου). Αμέσως, συντάχθηκε εισήγηση έγκρισης του αιτήματος από την τότε διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών και το Δημοτικό Συμβούλιο δέχτηκε το αίτημα του, καθώς στα σχέδια της τότε διοίκησης ήταν στον συγκεκριμένο χώρο να δημιουργηθούν αποδυτήρια για την αθλητική δομή στο Χαλικάκι. Έτσι, με αυτή την πράξη το ίδιο το Δημοτικό Συμβούλιο αναγνώρισε, ουσιαστικά, την ιδιοκτησία του κ. Χ.Κ επί του οικοπέδου

Στο ίδιο μήκος κύματος με το ρυμοτομικού του 1994, κινήθηκε και η επόμενη τροποποίηση του ρυμοτομικού, με το ΦΕΚ 1127/2003, όπου το συγκεκριμένο οικόπεδο εξαιρούνταν από τις αθλητικές εγκαταστάσεις και θεωρείται οικοδομήσιμο.

Τέλος, το 2017, με τη δημιουργία του κτηματολογίου, το ακίνητο έλαβε ΚΑΕΚ (Κωδικό Αριθμό Εθνικού Κτηματολογίου), όπου αναγράφονται τα όρια του, ενώ 3 χρόνια μετά, το Ελληνικό Δημόσιο ουσιαστικά αναγνώρισε και αυτό την ιδιοκτησία του κ. Χ.Κ, καθώς συμφώνησε σε αίτημα χωρικής μεταβολής που κατατέθηκε, ώστε να διορθωθούν προβλήματα στα όρια του οικοπέδου.

Έχοντας, λοιπόν, «τακτοποιήσει» όλα τα πολεοδομικά ζητήματα, ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου κ. Χ.Κ, από το 2022 ξεκίνησε διαδικασία για την έκδοση οικοδομικής άδειας, με αίτημα του στην πολεοδομία του Δήμου Ηλιούπολης.Το 2023, επίσης, έλαβε και τη λεγόμενη «βεβαίωση υψομέτρου», η οποία είναι απαραίτητη για την οικοδόμηση.

Ο ιδιόκτητης – νόμιμος κάτοχος του οικοπέδου, φαίνεται πως έχει λάβει όλες τις απαραίτητες άδειες από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Ηλιούπολης. Όπως γίνεται αντιληπτό, οι υπάλληλοι της υπηρεσίας δεν θα εξέδιδαν καμία άδεια εάν εντόπιζαν το παραμικρό «κενό» στα δικαιολογητικά και τη διαδικασία, καθώς πρόκειται για ένα από τα πιο καλά οργανωμένα τμήματα του Δήμου, με σχολαστικές διαδικασίες και επαγγελματίες με υψηλή κατάρτιση.

Επί των διαδικασιών και των αδειών άσκησε έλεγχο και η νομική υπηρεσία του Δήμου, η οποία διαπίστωσε πως όλα έγιναν σύμφωνα με τον νόμο.

Έτσι, με βάση τα παραπάνω δημόσια στοιχεία προκύπτει το εξής συμπέρασμα: Το συγκεκριμένο οικόπεδο είναι οικοδομήσιμο και ο ιδιώτης μπορεί, όπως δείχνουν τα στοιχεία, να χτίσει κανονικά καθώς δεν υπάρχει κάποιο νομικό κώλυμα. Μάλιστα, δεν προκύπτει ούτε ιδιοκτησιακό θέμα, καθώς ο συγκεκριμένος ιδιώτης έχει κερδίσει την κυριότητα του οικοπέδου μετά από πολυετή νομική μάχη στα δικαστήρια.

Όπως είναι λογικό, η πολεοδομία εξέτασε όλα τα παραπάνω καθώς και άλλες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, κρίνοντας πως ο αιτών πληροί τα νόμιμα κριτήρια για την έκδοση άδειας, η οποία εκδόθηκε κανονικά και σύμφωνα με τον νόμο. Τέλος, σημειώνεται πως από την πλευρά του, όλες αυτές τις δεκαετίες που πέρασαν, δεν υπήρξε καμία δικαστική ενέργεια διεκδίκησης του συγκεκριμένου ακινήτου από τον Δήμο, κάτι που αναφέρθηκε και στο δημοτικό συμβούλιο.

Το οικόπεδο πριν τις πρόδρομες κατασκευαστικές εργασίες. Όπως φαίνεται, είναι ακριβώς δίπλα στον στίβο του αθλητικού κέντρου «Χαλικάκι».

Τα Πολιτικά Επιχειρήματα Περί Της Διεκδίκησης

Ωστόσο, στην υπόθεση υπάρχει ένα πολιτικό επιχείρημα που σχετίζεται με τη δημόσια περιουσία και που δεν μπορεί να αψηφιστεί: Ο αρχικά φερόμενος ως ιδιοκτήτης του οικοπέδου κ. Νάστος, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το ακανθώδες ζήτημα της δημόσιας περιουσίας, για το οποίο υπάρχει οριστική δικαίωση του ελληνικού δημοσίου και του Δήμου Ηλιούπολης, μετά από δεκαετίες δικαστικών αγώνων.

Όπως, μάλιστα, καταγγέλθηκε από πολίτες και αιρετούς της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο, η τακτική που ακολουθούσε ο κ. Νάστος στα «αμφισβητήσιμα» οικόπεδα ήταν γνωστή: Υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις όπου κάποιος 3ος εμφανιζόταν ως «διεκδικητής» ενός οικοπέδου, επικαλούμενος χρησικτησία, και ο οποίος έκανε αγωγή κατά του κ. Νάστου. Σε αρκετά δικαστήρια, ο ίδιος ο κ. Νάστος «αναγνώριζε» ιδιοκτησία στο τρίτο πρόσωπο, προκειμένου να υπάρξει δικαστική απόφαση περί «ιδιοκτησίας», ενώ λίγα χρόνια αργότερα τα συγκεκριμένα οικόπεδα μεταβιβάζονταν σε τρίτους.

Η παραπάνω τακτική, σύμφωνα με τους καταγγέλοντες πολίτες, είναι και αυτή η οποία αποτελεί τη βάση των διεκδικήσεων τους. Στην ουσία, ανατρέχοντας πίσω στις δεκαετίες, οι συγκεκριμένοι πολίτες αμφισβητούν την ιδιοκτησία, ήδη από εποχής Νάστου, ένα επιχείρημα που -με βάση τις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις του 2018 για τη δημοτική περιουσία- δε μπορεί να αγνοηθεί χωρίς να ληφθεί υπόψιν.

Στο «τραπέζι» τέθηκε ακόμα ένα επιχείρημα από την πλευρά των πολιτών που αντιδρούν: Σύμφωνα με παρέμβαση τους στο δημοτικό συμβούλιο, υπάρχει γνωμάτευση του ΟΣΚ (Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων) σε έκθεση του στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αναφέρει πως η συγκεκριμένη περιοχή είναι ακατάλληλη για «βαρέως τύπου κατασκευές», καθώς όλη η περιοχή είναι μπαζωμένο λατομείο, με αποτέλεσμα να προκύψουν ενδεχόμενα προβλήματα θεμελίωσης. Σύμφωνα με την κ. Τσατσούλη, το συγκεκριμένο πόρισμα είχε παραδοθεί στον Δήμαρχο Δημήτρη Κιντή, καθώς ο ίδιος είχε εκκινήσει διαδικασίες κατασκευής σχολείου στο συγκεκριμένο οικόπεδο, κάτι που ωστόσο δεν προχώρησε λόγω του επίμαχου «πορίσματος». Τονίζεται πως, σύμφωνα με τος υπηρεσιακούς παράγοντες του Δήμου, τέτοιο έγγραφο δεν έχει πέσει στην αντίληψή τους και η τύχη του «αγνοείται».

Στο πλαίσιο των διεκδικήσεων τους, οι πολίτες που κατοικούς πέριξ του οικοπέδου, μαζί με εκπροσώπους των παρατάξεων της αντιπολίτευσης του Δήμου, έχουν ήδη βρεθεί αρκετές φορές στο σημείο, έχοντας προβεί σε συμβολική διαμαρτυρία με το ξήλωμα των πινακίδων της κατασκευαστικής εταιρείας από το εργοτάξιο, καθώς και με επιγραφές υπερ του δημόσιου χαρακτήρα του οικοπέδου.

Με βάση τα παραπάνω, ο Δήμος είναι αντιμέτωπος με μια πολύ δύσκολη και πολυπαραγοντική «εξίσωση».

Στην Εξίσωση Και Ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός

Η εξίσωση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη, καθώς στην υπόθεση εμπλέκεται και ο ΝΟΚ (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός), τις ευεργετικές διατάξεις του οποίου φαίνεται πως έχει εκμεταλευτεί ο ιδιώτης.

Το θέμα των αδειών που έχουν χρησιμοποιήσει τα «ευεργετήματα» του ΝΟΚ είχε αναδείξει πρώτος ο επικεφαλής της παράταξης «ΗΛΙΟΥ-Πόλις, Ανθρώπινη Πόλη» κ. Θοδωρής Παπαδάτος.

Ήδη, από το περασμένο καλοκαίρι, ζητούσε επιτακτικά από τη δημοτική αρχή το «πάγωμα» χορήγησης πολεοδομικών αδειών που σχετίζονται με τον ΝΟΚ, όπως είχαν κάνει οι Δήμοι Αλίμου και 3Β. Οι συγκριμένοι Δήμοι, όχι μόνο είχαν βάλει προσωρινό «φρένο» στις άδειες που έκαναν χρήση των ευεργετημάτων του ΝΟΚ, αλλά προτοστάτησαν στην προσφυγή στο ΣτΕ, την οποία τελικά και κέρδισαν. Έτσι, αποφεύχθηκε η δημιουργία δεκάδων πολυωροφων πολυκατοικιών στο παραλιακό μέτωπο, που θα άλλαζε τη φυσιογνωμία των συγκεκριμένων πόλεων.

Παρά τις έντονες πιέσεις του κ. Παπαδάτου, κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην Ηλιούπολη. Σε συζητήσεις που είχαν γίνει στο δημοτικό συμβούλιο, είχαν μείνει σε ρητορικό επίπεδο, με τους συνεργάτες του Δημαρχου να διαβεβαιώνουν το σώμα πως -έως τη δεδομένη χρονική στιγμή- δεν υπήρχαν αιτήματα έκδοσης αδειών που να αξιοποιούν τις ευεργετικές διατάξεις του ΝΟΚ. Μάλιστα, ο συνεργάτης του Δημάρχου επί πολεοδομικών θεμάτων είχε δεσμευτεί πως σε περίπτωση που έρθει κάποιο σχετικό αίτημα, θα ενημερωθεί άμεσα το δημοτικό συμβούλιο.

Και θα αναρωτηθεί κάποιος: Τι σημασία έχει αυτό για την συγκεκριμένη υπόθεση;

Απάντηση: Τεράστια.

Και αυτό, διότι, εάν ο Δήμος είχε -εξ αρχής- λάβει πολιτική απόφαση για αναστολή έκδοσης αδειών που εκμεταλεύονται τις διατάξεις του ΝΟΚ, όπως έκαναν άλλοι Δήμοι, θα είχε «αγοράσει» πολύτιμο χρόνο για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Δεν θα είχαν πραγματοποιηθεί ούτε πρόδρομες εργασίες και δεν θα είχε εκδοθεί καν η άδεια, η οποία φαίνεται πως χορηγήθηκε τον Οκτώβριο του 2024, λίγο πριν την κήρυξη διατάξεων του ΝΟΚ ως «αντισυνταγματικών».

Έτσι, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία που έφερε τον Δήμο σε δυσμενή θέση χρονικά, καθώς σε όλο αυτό το διάστημα θα μπορούσε να είχε κερδιθεί πολύτιμος χρόνος και να συντονιστούν ενέργειες για την ενδεχόμενη «διεκδίκηση» του οικοπέδου. Έτσι, ο κ. Παπαδάτος δικαιώνεται και στη δημοτική αρχή -επί του συγκεκριμένου- πιστώνεται πολιτική ατολμία.

Οι Αντιπαραθέσεις Και Η Πολιτική Πρωτοβουλία

Από τη μία πλευρά, μέσω πράξεων και κινήσεων του, τόσο ο ίδιος ο Δήμος το 1997, όσο και το ελληνικό δημόσιο το 2020, έχουν αναγνωρίσει την ιδιωτική ιδιοκτησία επί του συγκεκριμένου οικοπέδου, από την άλλη υπάρχουν ιστορικά και πολιτικά επιχειρήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψιν, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο.

Η «σύγκρουση» μεταξύ των δύο «πλευρών» έχει προκαλέσει αντιπαραθέσεις, με τους πολίτες να εξαπολύουν κατηγορίες τόσο κατά της δημοτικής αρχής, όσο και κατά υπηρεσιακών παραγόντων του Δήμου, καθώς θεωρούν ότι η άδεια δόθηκε παράνομα. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Οι υπηρεσιακοί παράγοντες της πολεοδομίας του Δήμου, ήταν υποχρεωμένοι από τον νόμο να εκδώσουν την άδεια, εφόσον όλες οι διαδικασίες τηρήθηκαν κατά γράμμα, κάτι που επιβεβαιώνει και η νομική υπηρεσία. Εάν δεν το έκαναν, τότε θα ήταν αντιμέτωποι με βαρύτατες κυρώσεις, ακόμα και με κίνδυνο του μισθού ή της θέσης τους. Και όπως είναι λογικό, έκαναν τη δουλειά τους όπως όριζε ο νόμος. Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, οι υπηρεσίες και οι υπάλληλοι του Δήμου αποφασίζουν αποκλειστικά με βάση το σύνταγμα και τους νόμους και δεν μπορούν να λάβουν υπόψιν τους τις πολιτικές πτυχές ενός ζητήματος.

Αρκετοί εκ των πολιτών, ζήτησαν, μάλιστα, παρέμβαση του Δημάρχου, κατηγορώντας τον πως δεν παρενέβη προσωπικά κατά την έκδοση της άδειας, ακυρώνοντας τη διαδικασία.

Το ερώτημα που προκύπτει, αβίαστα, είναι το εξής: Μπορούσε ο Δήμαρχος να δώσει «εντέλλεσθε» ώστε να μην εκδοθεί η άδεια με δική του πρωτοβουλία; Η απάντηση είναι, κατηγορηματικά, όχι. Και αυτό, διότι, σύμφωνα με τον νόμο, ο ίδιος ο Δήμαρχος δεν προϊσταται επί της ουσίας του αντικειμένου της υπηρεσίας δόμησης, αλλά μόνο ιεραρχικά και διοικητικά, χωρίς να μπορεί να παρέμβει στο έργο της, να ασκήσει αίτηση ακύρωσης κατά των πράξεων που εκδίδει η υπηρεσία. Όπως σαφώς αναφέρεται στη σχετική εγκύκλιο, «ο προϊστάμενος της πολεοδομίας αντλεί την αρμοδιότητά του απευθείας από τον νόμο».

Έτσι, η πρωτοβουλία που πρέπει να παρθεί είναι καθαρά πολιτική. Δεν πρέπει όμως, να παραγκωνίζονται τα πραγματικά πολεοδομικά και νομικά δεδομένα της υπόθεσης, όπως αυτά παρουσιάστηκαν παραπάνω.

Η Απόφαση Του Δημοτικού Συμβουλίου

Η διοίκηση του Δήμου, προσπαθώντας να δώσει πολιτική λύση στο θέμα, συγκάλεσε μια συνάντηση στην οποία συμμετείχαν επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, ώστε να βρεθεί λύση για το ζήτημα σε πολιτικό επίπεδο. Από την πλευρά του, ο κ. Μπουγάς, επικεφαλής της λαϊκής συσπείρωσης Ηλιούπολης έθεσε θέμα αμφισβήτησης της ιδιοκτησίας, με βάση τα ιστορικά στοιχεία της υπόθεσης, ωστόσο υπήρξαν διαφωνίες σχετικά με την «γραμμή» που έπρεπε να ακολουθηθεί, καθώς τα νομικά δεδομένα δεν άφηναν πολλά περιθώρια ευελιξίας στον Δήμο.

Πριν, αλλά και μετά τη συγκεκριμένη συνάντηση, υπήρξαν 2 συνεδριάσεις για το θέμα, στις οποίες, μάλιστα, υπήρξαν ουκ ολίγες εντάσεις μεταξύ της δημοτικής αρχής και κατοίκων της περιοχής. Μετα από ώρες διαβουλεύσεων αποφασίστηκε το εξής: Κάποιος από τους κατοικους να προβεί σε αίτηση ακύρωσης της άδειας, με τον Δήμαρχο να δεσμεύεται πως -με βάση τον νόμο- θα την αναστείλει προσωρινά.

Η πλευρά του ιδιώτη κάνει σαφές πως όλες οι διαδικασίες έχουν τηρηθεί σύμφωνα με τις επιταγές του νόμου, ήδη από προηγούμενα έτη, ενώ, όπως ισχυρίστηκε και ο δικηγόρος του κ. Χ.Κ που βρέθηκε στο δημοτικό συμβούλιο «δεν υπάρχει ζήτημα ιδιοκτησίας». Μάλιστα, ο δικηγόρος του ιδιώτη δήλωσε πως «εφόσον ο Δήμος επιθυμεί το οικόπεδο μπορούμε να μπούμε σε διαδικασία διαπραγμάτευσης για να το αγοράσει», ένα ενδεχόμενο που ωστόσο μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο με τις παρούσες συνθήκες.

Όπως όλα δείχνουν, αυτή η δύσκολη και περίπλοκη υπόθεση θα ακολουθήσει τον δρόμο της δικαιοσύνης, με τα αποτελέσματά να αναμένονται με ενδιαφέρον.

______

Update (16/1/2025 | 15:40 μ.μ)

Πολίτης ο οποίος έχει άμεσο και έννομο συμφέρον από την υπόθεση, επικοινώνησε γραπτά με το ilioupxedt01.bmwp.dev αναφέροντας τα παρακάτω:

Σημείωση: Ο αποστολέας της παρούσας επιστολής, έχει καταθέσει στο πρωτόκολλο του Δήμου (με αριθμό 1213/14.1.2025) εκτενέστερη επιστολή στην οποία παρουσιάζονται όλα τα του επιχειρήματα, σχετικά με την υπόθεση, αλλά και με όσα ακούστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο. Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης επιστολής είναι στη διάθεση οποιουδήποτε ενδιαφέρεται.

Update (12/3/2025 | 16:00 μ.μ)

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε ο επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «ΗΛΙΟΥ-Πόλις, Ανθρώπινη Πόλη» κ. Θοδωρής Παπαδάτος, υπήρξε οριστική ανάκληση της οικοδομικής άδειας, με τις εργασίες να σταματούν οριστικά. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, είχε προηγηθεί η προσωρινή αναστολή εργασιών, μετά από προσφυγή των περιοίκων.

Ακολουθήστε το Ilioupolinews.gr στο Facebook και στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ηλιούπολη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ILIOUPOLINEWS

ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ